Rinne mé staidéar ar an dán “Níl Aon Ní” le Cathal Ó Searcaigh. Sa dán seo tá an file ag caint lena leanúin faoina háit dhuacais agus an ghrá atá aige don áit seo. Is dán é faoi áilleacht na mbailte beaga timpeall Contae Dhún na nGall.
Sa chéad véarsa tá sé ag caint faoi na héin ag canadh san oíche.
“Níos suaimhní ná clapsholas smólaigh”
Usáideann an file poncaíocht sa chéad líne agus mar sin tá rithim an dán an mhall. Cuireann an ithim béím ar théama an dán.
“Níl aon ní,níl aon ní , a stór”
Sa dara véarsa tá Cathal Ó Searcaigh ag caint faoi na radharcanna áille.
“Na radharc níos aoibhne”
Usáideann sé meafar suimiúil sa dara véarsa. Déanann sé comparáid idir an ghrian ag taitneamh sa spéir agus bucéid stain.
“na bucéid stáin na spéire sg sílead solais”
Sa triú véarsa tá an file ag caint faoin ghrian ag taitneamh agus na bláthanna atá i ngach áit. Déanann sé comporáid idir a guth agus na siolastrach. Dúirt sé go mbeadh sé ábalta ag caint go fian.
“Bheadh briathra ag bláthú ar ghas mo gutha mar shiolastrach”
Sa cheathrú véarsa labhair an file faoin draíocht atá san áit seo. Dúirt sé go bhfuil “geantraí sí” ann.
“is chluinteá geantraí sí”
Tá na fuaimeanna sa véarsa seo an cheolmhar.
Sa chúigiú véarsa déanann an file comparáid idir fuaimeanna na cathrach agus fuaimeannana tuaithe. Ceapann an file go bhfuil an chathair an salach.
“..brúchtbhaile balscóideach…”
Sa véarsa deireanach tá sé ag caint faoin ceo atá ag titi timpeall na sléibhte. Is íomhá álainn é seo.
“…an ceo a teach le hoíche”
Is aoibhinn liom an dán seo mar i mo thuaraim usáideann an file a lán íomhánna iontach agus cuireann sé an grá atá aige dá áit dhúcais os ár gcomhair go héalaíonta.
Gaeilge don Ardteist 